معرفی پرسشنامه:

مهارت های ارتباطی به منزله آن دسته از مهارت هایی هستند که به واسطه آنها افراد می توانند درگیر تعامل های بین فردی و فرایند ارتباط شوند؛ یعنی فرایندی که افراد در طی آن، اطلاعات، افکار و احساس های خود را از طریق مبادله پیام های کلامی و غیرکلامی با یکدیگر در میان می گذارند (بروکس و هیث ، 1993 نقل از هاریجه و دیکسون، 2004). این مهارت ها مشتمل بر مهارت های فرعی با خرده مهارتهای مربوط به "درک پیامهای کلامی و غیر کلامی "، " نظم دهی به هیجانها "، "گوش دادن " ، "بینش نسبت به فرایند ارتباط " و " در ارتباط " است که اساس مهارت های ارتباطی را تشکیل می دهند( حسین چاری و فداکار، 1384). این مهارت ها از چنان اهمیتی برخوردارند که نارسایی آنها می تواند با احساس تنهایی، اضطراب اجتماعی، افسردگی، حرمت خود پایین، و عدم موفقیت های شغلی و تحصیلی همراه باشد ( بیجسترا، بوسما، و جکسون، 1994؛ ویلیامز وزادیرو، 2001؛ سگرین، 1998؛ اسپیتزبرگ، 2003).
این مهارت ها مشتمل بر مهارتهای فرعی یا خرده مهارت های مربوط به درک پیامهای کلامی و غیرکلامی ، نظم دهی به هیجان ها ، گوش دادن ، بینش نسبت به فرایند ارتباطی و قاطعیت در ارتباط است که اساس مهارت های ارتباطی را تشکیل می دهند.( حسین چاری و فداکار، 1384).
بر طبق تعریفی که محققان از مفهوم مهارت در ارتباطات میان فردی ارائه داده اند می توان گفت: "مهارتهای ارتباطی" عبارت است از رابطه برقرار کردن با دیگران به شکلی کارآمد و مناسب ، به معنای دست یافتن به اهداف موردنظر( یوسفی،1385).
شیومی، ماتسوشیما و کوهلمان (2000)، معتقدند که مهارت های اجتماعی و ارتباطی در زندگی روزمره، دارای بیشترین پیوند با رفتارهای میان فردی هستند. قربانی(1384)، معتقد است مهارتهای ارتباطی مجموعه ای از رفتارهاست که کیفیت ارتباط شخصی را باشخص دیگر مشخص می سازد و در ایجاد یک رابطه انسانی رضایت بخش که درآن سه مؤلفه صمیمیت، مراقبت و آزادی وجود دارد، مؤثر است. (قربانی1384).


این مهارتها به شش عنصر زیر اشاره می کند:
1- شامل مجموعه ای از رفتارهای کلامی و غیرکلامی گوناگون می باشد.
2- مستلزم داوطلب شدن و ارائه پاسخهای مناسب ومؤثرند.
3- تقویت های اجتماعی دیگران را به حداکثر می رسانند.
4- ماهیتی تعاملی دارند و به زمان بندی مناسب و تأثیر متقابل برخی از رفتارهااحتیاج دارند.
5- تحت تأثیر عوامل محیطی همچون سن، جنس و پایگاه طرف مقابل می باشد.